De meivakantie is weer achter de rug. Ik heb een heerlijke tijd gehad in Madrid en Valencia, met mijn kinderen en Mark. Ik kan echt genieten van op vakantie gaan, maar sinds we een samengesteld gezin zijn, vind ik het wel meer gedoe.
Dat begint al bij de voorbereidingen. Al het papierwerk dat ik moet invullen om met de kids op vakantie te gaan. Wat hun vader dan ook weer moet ondertekenen. Ik doe het altijd braaf maar ik ben nog nooit gecontroleerd bij de douane.
En bij ons liggen de wensen omtrent vakantie nogal uit elkaar. Mijn kinderen hangen het liefste de hele dag in het zwembad of op een speelveld, het leukste is als er dan nog andere (Nederlandse) kinderen zijn om mee te spelen. Een camping zou voor de hand liggen, ware het niet dat Mark gruwelt bij het idee van een (sta)caravan of tent.
Ook de invulling van de dagen, daar gaan hele onderhandelingen aan vooraf. Mark zoekt alle cultuuractiviteiten zoals musea uit en vinkt ze bij voorkeur allemaal af in de vakantie. Ik ben van de restaurantjes, dus in mijn telefoon staan alle culinaire hotspots. Verder wil ik vooral ook in de zon, bij het zwembad een boek lezen. En de kinderen zoals gezegd, willen eigenlijk alleen maar zwemmen en spelen (‘Moeten we nu alweer ergens naartoe?’) Dit jaar was de compromis o.a. een fietstocht door Valencia langs alle culturele plekjes om daarna door te fietsen naar het strand. Iedereen happy!
Op deze momenten merk ik weer dat een samengesteld gezin heel hard werken is. Want we hebben allemaal andere behoeftes, andere achtergrond en andere referentiekaders. En dat moet dan harmonieus samen gesmolten worden op vakantie.
Net voor de vakantie waren we bezig met de laatste redactiewerkzaamheden voor het boek ‘De mijne zijn de liefste’ over dynamieken in samengestelde gezinnen. Daarin staat dat tweederde van de samengestelde gezinnen strandt binnen 5 jaar. Dat vond ik echt een schokkend aantal. Volgens de auteurs is een samengesteld gezin gebouwd op de ‘resten’ van een of twee eerdere gezinnen. En met dat brokkelige fundament is het extra lastig om van een nieuw gezin een succes te maken. Zij ontwikkelden de Stiefcirkel, waarbij ze kijken naar de onderliggende dynamiek. Ik heb zelf al veel ‘aha’ momentjes gehad tijdens het lezen. Dus maak jij deel uit van een samengesteld gezin of werk je veel met samengestelde gezinnen? Kom naar ons congres op 23 mei, dan krijg je ook het boek. En het boek is echt een aanrader!
Dit gezegd hebbende: heeft iemand nog een bestemmingstip voor onze zomervakantie?